πολύπηχυς

-υ, Α

1. αυτός που έχει μήκος πολλών πήχεων, πολύ μακρός («πολύπηχυ ξύλον», Πλωτ.)

2. αυτός που έχει πολλούς πήχεις, πολλά χέρια («πολύπηχυς Τυφωεύς», Νόνν.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + πῆχυς (πρβλ. δί-πηχυς, εύ-πηχυς)].